ഭാര്യാഭര്ത്താക്കന്മാര് തമ്മിലുള്ള ലൈംഗികവേഴ്ച വിശുദ്ധ കര്മവും ആരാധനയുമായാണല്ലോ ഇസ്ലാം വിശദീകരിക്കുന്നത്. എന്നാല് ചില പ്രത്യേക വേളകളില് ഇതിനെ വെടിയാനും മതം കല്പിക്കുന്നു. ഹജ്ജില് പ്രവേശിച്ചാല് ലൈംഗികവൃത്തി പാടില്ല, നോമ്പ് അനുഷ്ഠിക്കുന്നവന് പകല് സമയത്ത് ഭാര്യാസംസര്ഗം ഒഴിവാക്കണം എന്നിവ ഉദാഹരണം. മാത്രമല്ല, ഹജ്ജില് അധര്മം (ഫുസൂഖ്), തര്ക്കം (ജിദാല്) എന്നിവയുടെ കൂടെയാണ് ലൈംഗികവൃത്തിയെ (റഫഥ്) പരാമര്ശിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇതെല്ലാം കൂട്ടിവായിക്കുമ്പോള് ലൈംഗികവേഴ്ച ഒരു പാപകര്മമായി ആരെങ്കിലും വീക്ഷിച്ചാല് അത് തെറ്റാകുമോ?
അമീന് ചേന്നര, തിരൂര്
ആഹാരപാനീയങ്ങള് പോലെ പ്രകൃതിപരമായ ആവശ്യങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് ഉള്പ്പെട്ടതാണ് ലൈംഗികവേഴ്ച. തിന്നുന്നതും കുടിക്കുന്നതും ഇണചേരുന്നതും സ്വന്തം നിലയില് ആരാധനാകര്മങ്ങളല്ല. അല്ലാഹു നിഷിദ്ധമാക്കിയ ആഹാരപാനീയങ്ങള് അവന്റെ പ്രീതി കാംക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ഒഴിവാക്കുന്നതും അവന് അനുവദിച്ചതേ കഴിക്കൂ എന്ന് നിഷ്കര്ഷിക്കുന്നതും അവനുള്ള ആരാധനയാകുന്നു. അവന്റെ വിലക്ക് പരിഗണിച്ച് അമിതാഹാരം ഒഴിവാക്കുന്നതും അതുപോലെ തന്നെ. അല്ലാഹു വിലക്കിയ ലൈംഗികബന്ധങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കുക, അല്ലാഹുവിന്റെ പ്രീതി കാംക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് ജീവിതപങ്കാളിയോടുള്ള ബാധ്യത നിറവേറ്റുക, അല്ലാഹുവിന്റെ അനുഗ്രഹമായ ലൈംഗികാനന്ദം അവനോടുള്ള കൃതജ്ഞതയോടെ അനുഭവിക്കുക എന്നിങ്ങനെയുള്ള ധര്മബദ്ധമായ ഘടകങ്ങളാണ് ലൈംഗിക വേഴ്ചയെ വിശുദ്ധ കര്മമാക്കിത്തീര്ക്കുന്നത്.
എന്നാല് അല്ലാഹുവിനു വേണ്ടി മാത്രം നാം ചെയ്യുന്ന നമസ്കാരം, സകാത്ത്, നിര്ബന്ധ വ്രതം, ഹജ്ജ് എന്നീ ആരാധനാകര്മങ്ങള്ക്ക് പ്രകൃതിപരമായ ആവശ്യങ്ങളുടെ ധാര്മിക നിര്വഹണത്തെക്കാള് പ്രാധാന്യമുണ്ട്. അതുകൊണ്ടാണ് നോമ്പിലും ഹജ്ജിലും ലൈംഗികവേഴ്ച വിലക്കിയത്. എന്നാല് വൈവാഹിക ജീവിതത്തെ വിശുദ്ധ ഖുര്ആന് വളരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും, റമദാന് രാത്രികളില് ദാമ്പത്യസുഖം അനുഭവിച്ചുകൊള്ളാന് നിര്ദേശിക്കുകയും ചെയ്തിരിക്കേ ലൈംഗികതയെ ഇസ്ലാം പാപമായി ഗണിക്കുന്നു എന്നു പറയാന് യാതൊരു ന്യായവുമില്ല.
0 അഭിപ്രായങ്ങള്:
Post a Comment