അല്ലാഹുവിന്റെ അടുക്കല് സ്വീകാര്യമായ മതം ഇസ്ലാം മാത്രമാണെന്ന് ഖുര്ആന് പ്രഖ്യാപിക്കുന്നു. അതുതന്നെ നമ്മളും പറയുന്നു. എന്നാല് ഭഗവത്ഗീത, ബൈബിള് മുതലായ അന്യമത ഗ്രന്ഥങ്ങളില് ഒട്ടനവധി സത്യവചനങ്ങളും പ്രമാണവാക്യങ്ങളും കാണാന് കഴിയുന്നു. ഇത്തരം ഗ്രന്ഥങ്ങള് ദൈവികമല്ല എന്ന് പറയാനാകുമോ? അങ്ങനെ ഉറപ്പിച്ചു പറയാനാകില്ല എങ്കില് അതില് വിശ്വസിച്ചുപോരുന്ന ജനവിഭാഗങ്ങളെ നമ്മള് എന്തിനാണ് ഇസ്ലാമിലേക്ക് ക്ഷണിക്കുന്നത്? യഥാര്ഥത്തില് അവ ദൈവികവചനങ്ങളല്ല എങ്കില് എങ്ങനെയാണ് അതില് വലിയ യുക്തിവിചാരങ്ങള് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്? അത്തരം ഗ്രന്ഥങ്ങള് ദൈവികമല്ലെങ്കില് പിന്നെയെന്തിനാണ് നമ്മള് അത് നമ്മുടെ ലേഖനങ്ങളിലും പ്രസംഗങ്ങളിലും എടുത്തുദ്ധരിക്കുന്നത്?
കെ ഫൈസല് -കോണോട്ട്
ഭഗവത്ഗീത ലോകരക്ഷിതാവായ സാക്ഷാല് ദൈവം ഏതെങ്കിലും പ്രവാചകന് വെളിപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്ത ഗ്രന്ഥമാണെന്ന് ഹിന്ദുക്കള് പോലും പറയുന്നില്ലല്ലോ. ദൈവികവെളിപാട് ലഭിച്ച ഏതെങ്കിലും പ്രവാചകനില് നിന്ന് ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ട വചനങ്ങളും താത്വികചിന്തകളും കൂടിച്ചേര്ന്നതായിരിക്കാം ഗീത പോലുള്ള ഗ്രന്ഥങ്ങള്. മുസ്ലിം പണ്ഡിതന്മാര് എഴുതിയ മതഗ്രന്ഥങ്ങളിലും കാണുമല്ലോ ഉദ്ധരിക്കാവുന്ന ധാരാളം സത്യവചനങ്ങളും ആപ്തവാക്യങ്ങളും മറ്റും. വേദഗ്രന്ഥങ്ങളില് മാത്രമേ പ്രമാണവാക്യങ്ങള് കാണപ്പെടുകയുള്ളൂ എന്ന ധാരണ ശരിയല്ല.
മൂസാനബി(അ)ക്ക് തൗറാത്ത്, ദാവൂദ് നബി(അ)ക്ക് സബൂര്, ഈസാനബി(അ)ക്ക് ഇന്ജീല് എന്നീ ഗ്രന്ഥങ്ങള് അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചുകൊടുത്തിട്ടുണ്ടെന്ന് ഖുര്ആന് സൂക്തങ്ങളില് നിന്ന് വ്യക്തമാകുന്നു. എന്നാല് യഹൂദ ബൈബിള് എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പഴയനിയമമോ ക്രൈസ്തവ ബൈബിള് എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പുതിയ നിയമമോ അതേ രൂപത്തില് സാക്ഷാല് ദൈവം പ്രവാചകന്മാര്ക്ക് അവതരിപ്പിച്ചുകൊടുത്തതാണെന്ന് യഹൂദരോ ക്രൈസ്തവരോ അവകാശപ്പെടുന്നില്ല. ബൈബിള് പഴയനിയമ പുസ്തകങ്ങള് അജ്ഞാതരായ യഹൂദപണ്ഡിതന്മാര് എഴുതിയതാണെന്നത്രെ പ്രമുഖ ബൈബിള് ചരിത്രകാരന്മാരുടെ അഭിപ്രായം. തൗറാത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങള് ആവര്ത്തനം പുസ്തകത്തിലും സബൂറിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങള് സങ്കീര്ത്തനങ്ങള് പുസ്തകത്തിലും ഉള്ളതായി കരുതപ്പെടുന്നത് മാത്രമാണ് സാക്ഷാല് വേദഗ്രന്ഥങ്ങളും യഹൂദ ബൈബിളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം. ക്രൈസ്തവ ബൈബിളിലെ (പുതിയ നിയമത്തിലെ) പ്രധാനപ്പെട്ട നാല് പുസ്തകങ്ങള് മത്തായി, മര്ക്കൊസ്, ലൂക്കോസ്, യോഹന്നാന് എന്നിവര് എഴുതിയതാണ്. യഹോവയോ യേശുവോ പറഞ്ഞുകൊടുത്തിട്ടാണ് ഈ പുസ്തകങ്ങള് എഴുതിയതെന്ന് മത്തായി മുതല് പേരുകാര് രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.
ബൈബിള് ചരിത്രകാരന്മാരും അങ്ങനെ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഈസാനബി(അ)ക്ക് അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചുകൊടുത്തതും അദ്ദേഹം ശിഷ്യന്മാര്ക്ക് കേള്പിച്ചതുമായ ചില വാക്യങ്ങള് ഈ നാല് പുസ്തകങ്ങളില് ഉണ്ടായിരിക്കാം എന്നത് മാത്രമാണ് അവയും ഇന്ജീലുമായുള്ള ബന്ധം.
മൂസാ, ദാവൂദ്, ഈസാ(അ) എന്നീ പ്രവാചകന്മാര്ക്ക് അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ച വേദഗ്രന്ഥങ്ങളെ സത്യപ്പെടുത്തിയ വിശുദ്ധ ഖുര്ആനില് തന്നെ ഇസ്റാഈല്യര് സ്വന്തം കൈകൊണ്ട് എഴുതിയുണ്ടാക്കിയ ഗ്രന്ഥം ദൈവികമാണെന്ന് വ്യാജമായി അവകാശപ്പെട്ട കാര്യവും (2:79) വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അങ്ങനെ പൂര്വികമതക്കാരുടെ ഗ്രന്ഥങ്ങളില് ദൈവികവചനങ്ങളും മനുഷ്യരുടെ വാക്യങ്ങളും കൂടിക്കലര്ന്നു കിടക്കുന്നതിനാലാണ് ദൈവികവചനങ്ങള് മാത്രമടങ്ങിയ കലര്പ്പില്ലാത്ത വേദഗ്രന്ഥത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കാന് മുഹമ്മദ് നബി(സ) നിയുക്തനായത്. അല്ലാഹുവും നബി(സ)യും ആ പ്രബോധനദൗത്യം നമ്മെ ഏല്പിച്ചിട്ടുമുണ്ട്.
യുക്തിവിചാരങ്ങള് ദൈവികഗ്രന്ഥത്തിലേ ഉണ്ടാകാവൂ എന്നില്ല. പ്രമുഖ മുസ്ലിം ചിന്തകന്മാരുടെ രചനകളിലും യുക്തിപൂര്വകവും തത്വാധിഷ്ഠിതവുമായ ധാരാളം വാക്യങ്ങള് കാണാം. ബൈബിളില് നിന്നും ഗീതയില് നിന്നും മറ്റും ഇസ്ലാമിക പ്രബോധകര് ഉദ്ധരിക്കുന്നത്, ത്രിത്വത്തിനും ബഹുദൈവത്വത്തിനും എതിരായ വചനങ്ങള് അവയിലുണ്ടെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാനാണ്. ദൈവം മൂന്നായ ഒന്നോ ഒന്നായ മൂന്നോ ആണെന്ന് പറയുന്നത് ബൈബിളിന് തന്നെ വിരുദ്ധമാണ് എന്നതിന്റെ അര്ഥം ക്രൈസ്തവര് അവരുടെ കയ്യിലുള്ള പ്രമാണത്തില് നിന്നുപോലും വ്യതിചലിച്ചുപോയി എന്നാണല്ലോ. അതുപോലെ തന്നെ പ്രസക്തമാണ് ഇന്ത്യന് വേദങ്ങളില് നിന്ന് ഏകദൈവത്വം ഊന്നിപ്പറയുന്നതും ബഹുദൈവാരാധനയ്ക്ക് വിരുദ്ധവുമായ വചനങ്ങള് ഉദ്ധരിക്കുന്നതും.
1 അഭിപ്രായങ്ങള്:
വെളിപ്പെടുത്താൻ ദൈവം ആരാ മനുഷ്യന്റെ മാത്രം സ്വാർത്ഥ താല്പര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കാൻ ഭൂമിയിൽ അവതരിച്ചവനോ
Post a Comment